De joodse oplichter Zacheus klimt in een boom om over een menigte toeschouwers heen te kijken. Verscholen tussen de bladeren ziet hij hoe Jezus de stad Jericho binnenkomt. Hij weet nog niet dat zijn leven op het punt staat om te veranderen.

Met dit Bijbelverhaal deed ik de allereerste ‘officiële’ poging om verhalen te vertellen. Ik was  19 jaar en zat in het eerste jaar van de academische PABO in Utrecht. Mijn publiek bestond uit een klas onrustige groep 8’ers. Het werd een complete mislukking. Mijn voorbereiding was slecht, mijn begin rommelig. Ik raakte de draad kwijt, begon te stamelen en zag voor mijn ogen hoe groep 8 langzaam de aandacht kwijt raakte. In een soort wanhopige poging ze weer terug te krijgen, besloot ik Zacheus’ klim in de boom letterlijk te nemen en op mijn bureau te springen. Ik weet niet precies meer hoe ik het verhaal ben doorgekomen, ik weet alleen nog dat ik aan het einde van het verhaal het liefst zo snel mogelijk van mijn bureau af wilde struikelen en onder een stoel verdwijnen. Ik sprak de laatste woorden van het verhaal uit, haalde diep adem en…
ontving een applaus.
…
Dat had ik niet verwacht. Het kon niet aan mijn kwaliteit als verteller hebben gelegen. Het moest in iets anders zitten. Als zelfs zo’n rommelig verhaal een klas vol pre-pubers kan inspireren tot een applaus moest er meer aan de hand zijn. Later kwam ik er achter wat dat applaus had betekend: het was mijn eerste kennismaking met de kracht van verhalen vertellen.

Tijdens mijn opleiding verdiepte ik me steeds verder in verhalen. Ik kreeg les in de vertelkunde, ik deed ervaring op in het verhalend ontwerpen, volgde een vertelcursus aan de verhalen academie in Utrecht en leerde door te lezen veel over schrijven  van verhalen. Bovenal oefende, oefende, oefende, oefende, oefende ik de longen uit mijn lijf.  Mijn interesse groeide en ik besloot me er verder in te verdiepen. Gedurende mijn master Onderwijskundig Advies en Ontwerp specialiseerde ik me in het leren door verhalen en spel. Langzaamaan kreeg ik de technieken van het vertellen onder de knie en leerde ik meer over de wetenschap achter verhalen. En… nog belangrijker: ook in de praktijk maakte ik steeds meer kennis met de kracht van verhalen:

Hoe verhalen betrokkenheid oproepen, hoe ze groepen samenbinden, hoe verhalen kunnen ontroeren, inspireren, confronteren en het ijs kunnen breken. Voor kinderen, jongeren én ook voor volwassenen!

Na mijn studie hakte ik de knoop door en heb ik Staf & Zo opgericht. Een verhalenbureau dat mensen de kracht van verhalen laat ontdekken door verhalend onderwijs te ontwerpen, cursussen te geven en door zelf verhalen te vertellen op papier en op een podium! Inmiddels houd ik me ook veel bezig met het zelf schrijven van jeugdboeken en jongeren en kinderen laten ontdekken hoe mooi verhalen zijn.

Welkom bij verhalenbureau Staf & Zo.